Στην τραπεζα

Γράφει η Βερα Ι.Φραντζή Στην τράπεζα Πηγαίνω στην τράπεζα τις προάλλες και περιμένω στωικά 50 λεπτά το προηγούμενο ραντεβού από εμένα γνωρίζοντας ότι έχω να διευθετήσω μια δουλειά τόσων δευτερολέπτων όσο να εκτυπωθεί ένα χαρτί και να βάλω μια υπογραφή.Δεν μου πέρασε από το μυαλό ούτε δευτερόλεπτο να διακόψω, να πω «ένα λεπτάκι…».Αυτή ήμουν πάντα, […]

Κατι

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Μακριά από το μίσος των σύγχρονων ανθρώπων προς την ευαισθησία, το ευάλωτο, το ανθρώπινο, την αποτυχία με όρους εμπορίου, μέσα στη ψυχή μου, είμαι ελεύθερη να αγαπώ.

Ημερολόγιο νεκρού μυαλού

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Οι χειρονακτικές εργασίες πάντα μου προκαλούσαν μια ψυχική ευφορία εξαιτίας της απουσίας απορρόφησης από σκέψεις. Μια επαναλαμβανόμενη εργασία που χρειάζεται την απόλυτη συγκέντρωση των συντονισμένων μελών του σώματος εξαφανίζει την προσωπικότητα. Η καταπόνηση του σώματος ευχαριστεί το μυαλό που το ισοπεδώνει, το αφήνει να εξαντλήσει την νηνεμία. Η επανάληψη, η συνήθεια […]

Ο ανθρωπος που ξεπέρασε τις μηχανες

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Τις προάλλες βρίσκομαι στο σταθμό του μετρό στον Πειραιά. Πάω στο μηχάνημα να βγάλω εισιτήριο και δεν δέχεται εικοσαευρο, όποτε βλέπω «την αναλογική μορφή της έκδοσης εισιτηρίων» άδεια και πάω να φορτίσω την κάρτα μου. Συνάντησα τι μορφή! Μια κωμική φιγούρα με διάθεση διόλου προσποιητή και πανκ αισθητική! Ενας ηθοποιός που […]

Τρίτη αλήθεια

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Τι ωραία που είμαι ένα μηδενικό και δεν με νοιάζει τίποτα πια. Καλύτερα έτσι από κάποιο επηρμένο υπάνθρωπο που υποτίθεται θέλει να βοηθήσει. Καλύτερα έτσι παρά μια φραγκόκοτα σε τηλεοπτικό πάνελ που γλείφει τουαλέτες αφεντάδων και της ετοιμάζουν λαιμητόμο αυτοί που οι ίδιοι τους γλείφει στο πρώτο στραβοπάτημα. Τι ωραία, τι […]

Δεύτερη αλήθεια

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Παρατεταγμένοι ο ένας δίπλα στον άλλον οι κάδοι απορριμμάτων. Απο κάτω οι σχάρες των βρόχινων νερών. Μια μυρωδιά σάπιου ψαριού μου ταράζει τα ρουθούνια καθώς περνώ απο πάνω τους. Με προσπερνά μια κοπέλα με δυνατό, γλυκερό αρωμα. Δεν ξέρω γιατί πια προτιμώ την δυσωδία από τον κίβδηλη ωραιοπάθεια μιας χημικής ακριβοπληρωμένης […]

Ξέρω ελάχιστα

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Όλους όσους βγάζουν βιβλία δίνοντας συμβουλές τους φοβάμαι. Για το ήθος τους, τις προθέσεις τους, το τι πιστεύουν για τους εαυτούς τους. Δεν ξέρω αν τελικά σε όλα τα επαγγέλματα ακόμα που θέλουν να δίνουν συμβουλές ή να βοηθούν τους συνανθρώπους τους κρύβονται απο πίσω τους ναρκισσιστες ή καλοψυχοι άνθρωποι. Εγώ […]

Κλακέτα: Νεκρή φυση

Γράφει η Βερα Ι.Φραντζή Προσπάθεια: 1 Μια τρίχα πλαστική. Ξεφτισμένη, κιτρινισμένη, σκληρή σαν τη ζωή. Μαζί με άλλες. Πολλές σε μια τρυπίτσα. Ίσα ίσα να χωρούν όλες μαζί στριμωγμένες. Και δίπλα άλλες τόσες. Άλλες τόσο στριμωγμένες. Σε κάθε βαση τους ένας δακτύλιος ξηραμένου μίγματος. Γκρι χρώματος με λευκές αποχρώσεις και ρωγμές κατα μήκος. Μια οδοντόβουρτσα. […]

Μικρό ερωτικο

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Το πιο μικρό βασανιστήριο είναι ο αέρας που χωράει ανάμεσα στα χείλη μας όταν φιλιόμαστε.

Ίσως η πρώτη φίλη

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Ήταν η εποχή των δίσκων. Η τελευταία τους στιγμή. Αγόραζαν με το χαρτζιλίκι τους μόνο δίσκους. Ενταξει, ψέμματα. Αγόραζαν και λακ και έξυναν με τη ψιλή χτένα τη φράντζα τους. Ηταν μια τελετουργία που παρακολουθούσα. Η Μ. έβαζε έναν δίσκο να παίζει και φλόμωνε την τουαλέτα με αναθυμιάσεις από το μπουκάλι […]