ψόφια αυτοεκτίμηση

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Ένα λεκτικό κλισέ την ονομάζει «πράσινο τέρας». Πόσες σελίδες περιοδικών έχουν ξοδευτεί για την ζήλεια που αισθάνεται κάποιος για το ταίρι του, το συνάδελφο, τον αδερφό του, το φίλο του, το γείτονα. Η ζήλεια αυτή, για την ομορφιά του άλλου, τα πτυχία του άλλου, το αυτοκίνητο του άλλου, την ακτινοβολία του […]

Ο Μορφέας με ξέχασε

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Τα τελευταία βράδια κοιτάω τη φωτογραφία μας. Μας είχε φωτογραφήσει ένα αόρατο χέρι υπό γωνία αρκετά δελεαστική. Το μάλλινο ριχτάρι φαινόταν πλούσια ζεστό. Τα κεφάλια μας να αλληλοσυμπληρώνονται σε ένα προφιλ αξεπέραστης ομορφιάς, σχηματίζοντας μια κοίτη ενός καταρράκτη αλαφιασμένου. ‘Ηταν ένα φυσικό τοπίο με τα μαλλιά μας ανάκατα να αποδεικνύνουν την […]

Ξαναβάζω «και»

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Κάθε πρωί τηγανίζω ένα αυγό. Το χώνω ανάμεσα σε δυο άντερα ψωμιού, ζεστά. Όταν το τηγανίζω, ποτέ δεν ξέρω πόσο λάδι να βάλω. Πάντα βάζω ή περισσότερο από όσο χρειάζεται και ποτίζει η αγκαλιά του ψωμιού και γίνεται νερουλή αγκαλιά μισοπεθαμένου γονιού στα νερά του Αιγαίου. Ή λιγότερο και καίγεται, σαν […]

29 συμβολισμοί

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Όταν πλένω πιάτα ή μαγειρεύω, νιώθω απαράδεκτα χαζή. Το πλύσιμο των πιάτων είναι ό,τι πιο κοντινό έχω κάνει σε χριστιανική πράξη, κατά το Μάρκον Ευαγγέλιον. Βέβαια, είναι τόσο εξανθρωπισμένες οι τετριμμένες αυτές χειρωνακτικές εργασίες, που σε κάνουν άνθρωπο με μια ανώτερη δύναμη μέσα από τον ιδρώτα που παράγει το μέτωπό σου. […]

3 σημεία

Γράφει Βέρα Ι.Φραντζή (Δεν ξέρω αν πολλά κορίτσια της ηλικίας μου αισθάνονται όπως εγώ και αν αυτό που ετοιμάζομαι να γράψω είναι μια άποψη για τις σχέσεις χιλιοειπωμένη και σιτεμένη. Δεν μιλώ από απογοήτευση ούτε από φροντίδα. Δεν μιλώ ηθικολογικά ή δασκαλίστικα. Και αυτό είναι μια μικρή διευκρινιστική εισήγηση.) Πολλές φορές, σε νεανική ηλικία μπερδεύτηκα […]

Ό,τι δεν έγραψα χθες

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή 1.Οι Κυριακές που δεν ειναι ένα στερότυπο κοινωνικής επαφής. Μερικοί άνθρωποι με κατηγορούν για ιδεοληψία, για τα καλούπια μου. Κάποιες φορές έχουν δίκιο. Όμως για τις Κυριακές δεν ακούω κουβέντα… Είναι το δούναι -λαβείν σε αυτή τη ζωή που πιθανολογείται για το «εδώ ο Παράδεισος, εδώ και η Κόλαση». Εδέμ και […]

στην κόνωνος

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Καθώς πλησιάζεις με το τον τελευταίο συρμό της μέρας τον Πειραιά, κατάκοπος και τελευταίος μεταξύ των τελευταίων, έχεις αυτήν την επίγευση· το προεόρτιο σάλιο, στυφή υδροχλωρική ανακατωσούρα. Στο προσώπο σχηματίζεται ένα λιαστό μειδίαμα από τον ορυμαγδό, την Τρούμπα, τους νταήδες, «το σπίτι μου». Το γλυφό παράστημα των κτιρίων, σαν καλοαναθρεμμένες απάντρευτες […]