Το κλιμα των Χριστουγεννων

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Τα σχηματοποιημένα αστέρια από μπλε νέον φώτα, οι επίσης σχηματοποιημένοι αγιο-βασίληδες με τα φουσκωμένα μάγουλα τους μπροστά από τα μπουντρούμια της οδού Αιτωλικού αναβοσβήνουν βράδυ πρωί. Το ετοιμόρροπο κτίριο καταβροχθίζει την όποια διάθεση μπορεί να προσφέρει στον διαβάτη ο φωτισμός. Πέφτουν οι αντανακλάσεις τους σαν λεκέδες πάνω στις τσιτωμένες από […]

Aπό το ημερολογιο της Συλβι/Σε συνεχειες

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Τις κοιτάω στο μετρό. Όλες όμορφες, στερεοτυπικές, ανεξίτηλες, μητέρες, φοιτήτριες, μεσαίες, λίγες, πολλές, λιγνές, ψωνισμένες, δοτικές, μελαχρινές, τηλεπαρουσιάστριες και όλες σχεδόν τόσο ετερόφυλα βαρετές. Τόσο επίμονα, ασφυκτικά οι παρωπίδες στα μάγουλα. Καρφωμένες λες και τις κόλλησαν με βενζινόκολλα η μητέρα τους, το σούσουρο, οι γιαγιάδες, η ματαιόδοξη έπαρση της τελειότητας… γιατί […]

Σημειωσεις πραγματικοτητας #20181127

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή H γυναίκα μιλούσε στο τηλέφωνο. Μία ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους που ακουμπάνε το κινητό τηλέφωνο στο μάγουλό τους και χάνουν τον κόσμο γύρω τους και το ακουστικό τους ρουφάει μέσα στη συζήτηση, ενώ τρίζουν τα φανάρια και οι μηχανές των αυτοκινήτων τρέμουν από την υπερένταση. Και αυτή η επαφή του τζαμιού […]

ΠΟΙΗΜΑ #20181122

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Μου έχει σκαλώσει ένα κοκαλάκι Από μία μικρή αθερίνα Έχει κάτσει κάθετα στο λαρύγγι μου Και το νερό χωρίζεται σαν καταρράκτης σε δυο μέρη όταν το πίνω Για να ξεπλύνω το εμπόδιο Ξεροκαταπίνω Κάθομαι ανάσκελα Πολλά βράδια δεν κοιμάμαι Ή όταν συγκινούμαι με ενοχλεί με έναν πολύ ιδιότυπο τρόπο […]

ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΣΥΛΒΙ/ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Εύχομαι να βρω κάτι πολύ ανόητο ανάμεσα στα χαρακτηριστικά του προσώπου σου για να σε ξαναγαπήσω από την αρχή με την ίδια θολή ματιά της πρώτης φοράς. Μπλε δέρμα, τετράδια δόντια, πρησμένα χείλη, ξεχαρβαλωμένα αυτιά, πηγούνι σαν καρφί σε τοίχο. Και αυτός ο χτύπος που την αρμονία συνταράσσει γίνεται το πιο […]

Το αντιθετο του στριπτιζ

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Εγώ αν ήμουν μαραθωνοδρόμος θα έτρεχα με βελουδένιο φόρεμα και αθλητικά παπούτσια κουβαλώντας έναν γλάρο στους ώμους και σφυρίζοντας στα περιστέρια τραγουδάκια ρυθμικά με ένα λοφίο στο στέρνο βαλμένο αριστερόστροφα και έναν ορό αιμοπεταλίων από τη μύτη τρυπημένο σαν χαλκά ίσως δακρυσμένη ίσως χαμογελαστή ίσως με μία μαύρη σημαία στο πέτο […]

Aπο το ημερολογιο της Συλβι/ Σοφιστειες

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Μία φορά τα είχα με ένα αγόρι κάποια χρόνια. Τον είχα βαρεθεί, δεν τον άντεχα. Με έσφιγγε η παρέα μαζί του, δεν ήμουν εγώ, δεν μπορούσα να γίνω εγώ μαζί του. Παρόλα αυτά επειδή ήταν πολύ καλό παιδί δεν μπορούσα να του πω να χωρίσουμε. Κρατιόμουν, έλεγα είναι αγνός πού θα […]

Aπο το ημερολογιο της Συλβι/ Σε συνεχειες

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Όταν έχει τέτοιες μέρες ολοφώτεινες με ουράνιο μπλε μέχρι τους αθηναϊκούς υπονόμους, αισθάνομαι σαν το χρυσόψαρο στη γυάλα -διακοσμητικο μπροστά από ολυμπιακών διαστάσεων πισίνα. Άλλες πάλι φορές αισθάνομαι τη μελαγχολία του πρωταγωνιστή από τα «Φθηνα Τσιγάρα» χωρίς τον ελεύθερο χρόνο του και τις περισσότερες φορές θα ήθελα να ήμουν εκείνος ο […]