Σημειωσεις πραγματικoτητας

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Δεν ξέρω που βρίσκουν τόσο κέφι οι άνθρωποι που δουλεύουν στο σουβλατζίδικο «Η Συνάντησις» κάθε πρωί κάνουν σαματά και γέλια, ενώ τα έργα του μετρό τους έχουν κόψει τη θέα προς το λιμάνι και τα ευαίσθητα ροζ ηλιοβασιλέματα , τα ντροπαλά πίσω από τον τρούλο του Αγιου Διονύση. Δεν ξέρω πως […]

I love cheap Thrills #3

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Βράδια Τετάρτης μία μαγείρισσα πολυμελούς οικογένειας βρισκόταν σε κρίση δημιουργικότητας. Όταν έχουν φαγωθεί τα κρέατα, τα ψάρια της λαϊκής της Δευτέρας, το λαδερό, τι να μαγειρέψεις στη μέση της εβδομάδας για το πρόχειρο δείπνο της οικογένειας; Η μάνα μου έβαζε ντομάτες σε ροδέλες στο τηγάνι με αλάτι, πιπέρι, ρίγανη και […]

Οδος Αλκμανος

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Tο μικρό στενό της Αλκμάνος, λίγο λοξό ανάμεσα στην Παπαδιαμαντοπούλου και έναν παράλληλο παράδρομο της Μιχαλακοπούλου έχει μια πολύ ιδιότυπη ζωή. Είναι από αυτές τις αθηναϊκές γειτονιές δίπλα στις πολύβουες λεωφόρους που διατηρούν μια αξιοπρεπή ησυχία όλη μέρα σαν καλά εκπαιδευμένο γιόγκι. Δέχονται όλο τον ήλιο σαν ραφές σχισμένες οδηγούν στο […]

Η τελευταια γενια των πραγματικων ηθοποιων

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Tις βλέπω στη στάση του λεωφορείου να καπνίζουν κρατώντας το τσιγάρο ανάμεσα στο δείκτη και τον παράμεσο. Το ισορροπούν ανάμεσα στο σήμα της νίκης και καίνε την ελπίδα του. Δεν θέλουν να πάρουν κάπνα τα βαμμένα νύχια τους. Άλλα σπασμένα, άλλα όχι, πάντα όμως βαμμένα κόκκινα, μπορντό, μοβ, ροζ […]

Το κλιμα των Χριστουγεννων

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Τα σχηματοποιημένα αστέρια από μπλε νέον φώτα, οι επίσης σχηματοποιημένοι αγιο-βασίληδες με τα φουσκωμένα μάγουλα τους μπροστά από τα μπουντρούμια της οδού Αιτωλικού αναβοσβήνουν βράδυ πρωί. Το ετοιμόρροπο κτίριο καταβροχθίζει την όποια διάθεση μπορεί να προσφέρει στον διαβάτη ο φωτισμός. Πέφτουν οι αντανακλάσεις τους σαν λεκέδες πάνω στις τσιτωμένες από […]

Aπό το ημερολογιο της Συλβι/Σε συνεχειες

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Τις κοιτάω στο μετρό. Όλες όμορφες, στερεοτυπικές, ανεξίτηλες, μητέρες, φοιτήτριες, μεσαίες, λίγες, πολλές, λιγνές, ψωνισμένες, δοτικές, μελαχρινές, τηλεπαρουσιάστριες και όλες σχεδόν τόσο ετερόφυλα βαρετές. Τόσο επίμονα, ασφυκτικά οι παρωπίδες στα μάγουλα. Καρφωμένες λες και τις κόλλησαν με βενζινόκολλα η μητέρα τους, το σούσουρο, οι γιαγιάδες, η ματαιόδοξη έπαρση της τελειότητας… γιατί […]

Σημειωσεις πραγματικοτητας #20181127

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή H γυναίκα μιλούσε στο τηλέφωνο. Μία ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους που ακουμπάνε το κινητό τηλέφωνο στο μάγουλό τους και χάνουν τον κόσμο γύρω τους και το ακουστικό τους ρουφάει μέσα στη συζήτηση, ενώ τρίζουν τα φανάρια και οι μηχανές των αυτοκινήτων τρέμουν από την υπερένταση. Και αυτή η επαφή του τζαμιού […]

Το αντιθετο του στριπτιζ

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Εγώ αν ήμουν μαραθωνοδρόμος θα έτρεχα με βελουδένιο φόρεμα και αθλητικά παπούτσια κουβαλώντας έναν γλάρο στους ώμους και σφυρίζοντας στα περιστέρια τραγουδάκια ρυθμικά με ένα λοφίο στο στέρνο βαλμένο αριστερόστροφα και έναν ορό αιμοπεταλίων από τη μύτη τρυπημένο σαν χαλκά ίσως δακρυσμένη ίσως χαμογελαστή ίσως με μία μαύρη σημαία στο πέτο […]

ΤΡΩΓΟΝΤΑΣ

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Τα στενά που οδηγούν στο μεγαλύτερο λιμάνι της Μεσογείου, στο λιμάνι του Πειραιά, μοιάζουν με σκακιέρα. Το ένα κόβει το άλλο, το ένα απαντέχει το άλλο, το ένα πέφτει και σκουντουφλάει σε ανηφόρες απότομες, σε χαμένες οδούς, σε σπίτια με ελληνικές σημαίες, σε μπαλκόνια με γλάστρες- τενεκέδες λαδιού, σε φαντάσματα εργοτάξια, […]

Λες ο Πολοκ να εμπνευστηκε απo τα Καμινια

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Δεν θα μπορούσε να το είχε ζωγραφίσει κανείς. Δεν θα τα κατάφερνε να το είχε σκηνοθετήσει ουδείς. Θα τους έλεγαν τρελούς, εκτός τόπου και χρόνου, παράξενους, ανυπόστατους ή κι ανιστόρητους. Όμως, η αλήθεια της εικόνας στο στενό δρόμο κάθετο στη μεγάλη λεωφόρο που ζω είναι υπερφυσικό φαινόμενο. Στο 16 με το […]