Μια βολτα

Γραάφει η Βέρα Ι.Φραντζή Κάποτε, εκεί παλιά, οι άνθρωποι έβγαιναν (κυρίως βέβαια οι γυναίκες) για τα καθημερινά ψώνια περπατώντας. Η γιαγιά μου με έπαιρνε μαζί της πριν πάω νήπιο και θυμάμαι τη βόλτα από το σπίτι μας έως το τέρμα της Τσαλδάρη, που σήμερα έχει μετονομαστεί σε Φύσσα.Περνούσαμε τα φανάρια και η πρώτη μας στάση […]

Διαπιστωση

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Οι περισσότεροι άνθρωποι που γνώρισα ζουν τις ζωές τους λες και δεν τους αξίζει να ευτυχήσουν. Το αξίζω βέβαια το χρησιμοποιώ με την έννοια την πιο πληθωρική από αυτή που τη χρησιμοποιούμε συνήθως. Μάλλον με την έννοια την πιο εξανθρωπισμένη του δικαιώματος, της ισότητας και όχι της εμπορευατοποίησης της λέξης για […]

Project in Progress*

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Σε αγαπώ Σε αγαπώ για χθες, σήμερα και πάντα Σε αγαπώ από τότε που σε γνώρισα, που σε ερωτεύτηκακαι και υπήρξα Σε αγαπώ αδιαίρετα και διαιρεμένα, ψηφίδα και ψίχουλα και ολότητα Σε αγαπώ για μένα και για σένα Σε αγαπώ γύρω από εσένα Σε αγαπώ από το πρώτο σου κοίταγμα έως […]

H πλατεια του Αγιου Δημητριου

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στον Πειραιά βρίσκεται στα σύνορα του Κερατσινίου με τη Νίκαια ανατολικά. Η πλατεία τόσα τετραγωνικά που την κάνει άξια λόγου, αλλά αυταπόδεικτα όχι για πολιτικές συγκεντρώσεις με πρεστίζ και άλλου είδους ρεκλάμες, έχει τη δική της ζωή. Γύρω γύρω υπάρχουν καφετέριες οι οποίες κυρίως στεγάζονται σε […]

Ζεστη στην Αθηνα

Γράφει η Βέρα Ι. Φραντζή Από ενήλικες καλοκαιρινές αναμνήσεις, δεν θα ξεχάσω ποτέ μία αυγουστιάτικη νύχτα καύσωνα. Δούλευα τότε στο κέντρο της Αθήνας, στην Ομόνοια. Η πόλη άδεια σαν να έχει γίνει πυρηνική καταστροφή. Τα πεζοδρόμια, η άσφαλτος να ρευστοποιούνται κάτω από τα πόδια των λίγων περαστικών. Η πλατεία να φαίνεται ακόμη πιο […]

Για μια ερωτηση

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Aπόγευμα σε πειραιώτικη γειτονιά. To φως έρχεται πίσω από τα δεξιά μας, χάνεται κάπου μέσα στο λιμάνι, πίσω από κάποια εκκλησία και μερικά φαγάδικα. Μία κυρά με κατάλευκα μαλλιά και γαλανά μάτια κάθεται στην εξώπορτα του σπιτιού της. Το συνηθίζουν οι γυναίκες να βγαίνουν όταν χαμηλώνει ο ήλιος στα πεζοδρόμια τα […]

Black

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Tη νύχτα στην πόλη, την βαριά νύχτα μεταξύ δύο η ώρα το βράδυ και τρεις που δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι θα φωτίσει το πρωινό και οι λάμπες θα σβήσουν, ακούγονται όλοι οι μικροί ήχοι που το πρωί χάνονται. Το αυτοκίνητο που παίρνει μπρος δυο στενά πιο πέρα, ο αναπτήρας που […]

Σημειωσεις πραγματικoτητας

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Δεν ξέρω που βρίσκουν τόσο κέφι οι άνθρωποι που δουλεύουν στο σουβλατζίδικο «Η Συνάντησις» κάθε πρωί κάνουν σαματά και γέλια, ενώ τα έργα του μετρό τους έχουν κόψει τη θέα προς το λιμάνι και τα ευαίσθητα ροζ ηλιοβασιλέματα , τα ντροπαλά πίσω από τον τρούλο του Αγιου Διονύση. Δεν ξέρω πως […]

I love cheap Thrills #3

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Βράδια Τετάρτης μία μαγείρισσα πολυμελούς οικογένειας βρισκόταν σε κρίση δημιουργικότητας. Όταν έχουν φαγωθεί τα κρέατα, τα ψάρια της λαϊκής της Δευτέρας, το λαδερό, τι να μαγειρέψεις στη μέση της εβδομάδας για το πρόχειρο δείπνο της οικογένειας; Η μάνα μου έβαζε ντομάτες σε ροδέλες στο τηγάνι με αλάτι, πιπέρι, ρίγανη και […]

Οδος Αλκμανος

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Tο μικρό στενό της Αλκμάνος, λίγο λοξό ανάμεσα στην Παπαδιαμαντοπούλου και έναν παράλληλο παράδρομο της Μιχαλακοπούλου έχει μια πολύ ιδιότυπη ζωή. Είναι από αυτές τις αθηναϊκές γειτονιές δίπλα στις πολύβουες λεωφόρους που διατηρούν μια αξιοπρεπή ησυχία όλη μέρα σαν καλά εκπαιδευμένο γιόγκι. Δέχονται όλο τον ήλιο σαν ραφές σχισμένες οδηγούν στο […]