H πλατεια του Αγιου Δημητριου

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στον Πειραιά βρίσκεται στα σύνορα του Κερατσινίου με τη Νίκαια ανατολικά. Η πλατεία τόσα τετραγωνικά που την κάνει άξια λόγου, αλλά αυταπόδεικτα όχι για πολιτικές συγκεντρώσεις με πρεστίζ και άλλου είδους ρεκλάμες, έχει τη δική της ζωή. Γύρω γύρω υπάρχουν καφετέριες οι οποίες κυρίως στεγάζονται σε […]

Ποιημα #20190931

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Οι λέξεις μας έγιναν λίστες με ψώνια στο σούπερ μάρκετ Οι αντανακλάσεις του νερού, λακούβες με απόνερα στην άκρη του δρόμου Τα πόδια μας κοντάρια για σημαίες Μισές περιπτύξεις που εναντιώθηκαν στην ίδια μας την επιθυμία για ένωση Καυτό κορμί εναγκαλισμένο πάντα με ένα τέλος και αυτή η αναμονή που δεν […]

Οι φημες λενε για τον κυριο G.

Γράφει η Βέρα Ι. Φραντζή Ο κύριος G. καθόταν τα απογεύματα του καλοκαιριού παράλληλα με τις ποτισμένες γλάστρες της αυλής. Σίδερα και περιφράξεις στην πίσω αυλή δεν είχαμε. Αν και καχύποπτοι, ήμασταν τέσσερα διαμερίσματα μία οικογένεια, τα καλοκαίρια. Και δίπλα στις δικές του γλάστρες, οι δικές μας και αυτές ποτισμένες να αναδίδουν υγρασία και δροσιά. […]

Far niente απο το ημερολογιο της Συλβι

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Μέσα στο δωμάτιο θα έχει ελαφριά δροσιά, του νησιού. Ανοιχτά τα παράθυρα του ισογείου μας δωματιού με κίτρινες κουρτίνες που γλυκίζουν το φως του ήλιου στους τοίχους. Ένα κρεβάτι με λευκά σεντόνια , φθαρμένα, γαριασμένα από τη χρήση και την εμμονή. Που και που ο ήχος μιας μηχανής να περνάει από […]

Για μια ερωτηση

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Aπόγευμα σε πειραιώτικη γειτονιά. To φως έρχεται πίσω από τα δεξιά μας, χάνεται κάπου μέσα στο λιμάνι, πίσω από κάποια εκκλησία και μερικά φαγάδικα. Μία κυρά με κατάλευκα μαλλιά και γαλανά μάτια κάθεται στην εξώπορτα του σπιτιού της. Το συνηθίζουν οι γυναίκες να βγαίνουν όταν χαμηλώνει ο ήλιος στα πεζοδρόμια τα […]

Ωραιοτητες

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Η γιαγιά μου όταν γυρνούσε από κηδείες έλεγα συχνά πυκνά «Ωραία κηδεία!». «Τι ωραία δηλαδή, ρε γιαγιά;», της έλεγα επειδή μου φαινόταν παράδοξος ο επιθετικός προσδιορισμός με την κηδεία… κάποιος έχει πεθάνει. Πώς γίνεται να είναι ωραία; Και άρχιζε να μου λέει πόσο ωραία έψαλλε ο παπάς και πόσο ωραίο ήταν […]

Black

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Tη νύχτα στην πόλη, την βαριά νύχτα μεταξύ δύο η ώρα το βράδυ και τρεις που δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι θα φωτίσει το πρωινό και οι λάμπες θα σβήσουν, ακούγονται όλοι οι μικροί ήχοι που το πρωί χάνονται. Το αυτοκίνητο που παίρνει μπρος δυο στενά πιο πέρα, ο αναπτήρας που […]

ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΣΥΛΒΙ / ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Το δέντρο απέναντι από το γραφείο που δουλεύω έχασε όλα τα φύλλα του τον χειμώνα που πέρασε. Έμεινε παντελώς καραφλό με καμιά τριανταριά κλωνάρια σαν σάρισες. Σήμερα μου το κοίταξα, 19 Απριλίου 2019, έχει γεμίσει φύλλα ως επάνω και ούτε δείγμα άκρης ξύλου δεν έμεινε άτριχη. Ίσως όπως έφυγες, να […]

Επετειος Συλβι

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Είναι το μήλο που θα κάτσει στο λαιμό σας Είναι το κακό σπυρί στον πισινό σας Είναι το κορίτσι που γουστάρει κρυφά ο άντρας σας και ο στίχος που καταλαβαίνει στο ερωτικό τραγούδι που σιγοτραγουδάει Είναι το διακύβευμα της βολεμένης τους ζωής Είναι αυτή που δεν προσκαλείται στις […]

Η θεια μου η λεσβια

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Λεωφόρος Σαλαμίνος και Τσαλδάρη υπήρχε ένα νεοκλασικό. Τώρα έχει ‘’καταπατηθεί ‘’από καφετέρια αλυσίδας, έχει βαφτεί μπλε και μαύρο και αμφιβάλλω ποιος θυμάται τις κολώνες στο ερκέρ, τα όμορφα τετράγωνα παράθυρα εκατέρωθεν του, τη γυναίκα μου έβγαινε και κάπνιζε πότε πότε παρακολουθώντας τις ζωές των άλλων. Η θεία Άρτεμις ήταν ψηλή με […]