3 ερωτικές επιστολές

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή … Αν παρακινεί μία γυναίκα έναν άντρα να γράψει, να ζωγραφίσει, να καλλιεργήσει, να κυνηγήσει, να μαγειρέψει, να καθαρίσει, να γράψει, να μιλήσει, τότε αυτή η γυναίκα έχει αγαπηθεί εξαιτίας της ουσίας της. Ο αρσενικός άνθρωπος σπάνια ενεργοποιείται , άλλωστε. Εκείνη είναι μια αιώνια μούσα όχι το κοριτσάκι που […]

Ο προορισμός μου, «ο μου»

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Πλανεύεσαι πως ζεις. Τα πόδια μου πήζουν σε κάθε βήμα. Δεν υπάρχει επικοινωνία. Είναι πραγματικά ανώφελο το γεγονός ότι έχει εφευρεθεί ετούτη η γλώσσα. Ποιος χρειάζεται τα ελληνικά και τον μυ να περιδιαβαίνει σε όλο το μήκος της αθάνατης σκέψης σε γραμμές ευθείες; Είναι ζήτημα χρόνου τα ακατανόητα που […]

Πρόσκληση

Σας περιμένω όλους στην παρουσίαση του πρώτου μου βιβλίου «Γράμματα σε νεκρό εραστή» από τις εκδόσεις Biblioteque, σήμερα Πέμπτη 27 του μήνα στις 8 και μισή το απόγευμα στο Bios στην Πειραιώς.

γεωγραφία

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Τις τελευταίες μέρες υπήρχε μια θολούρα μέσα στο μυαλό της. Οι εικόνες μπερδεύονται με τις λέξεις και οι αναμνήσεις με τα deja vu και όλα γίνονται ένα αχνό σύννεφο που της προκαλούσε ένας βάρος στα βλέφαρα. Όχι από εκείνο του πονοκεφάλου που είναι πηχτό και σε στέλνει αμέσως στο συρτάρι με […]

Ισημερίας το ανάγνωσμα

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Από μικρές ψυχώσεις, δεν αντέχω καθόλου το ενωτικό με το χρόνο ήχο του τικ-τακ. Τα μεγάλα ρολόγια, σαν κλείσεις τα φώτα, αρχίζουν να ξεπετάνε γδούπους-θηρία ανά δευτερόλεπτο. Είναι ό,τι πιο χειριστικό για τους παλμούς της καρδιάς και την σχετικη ελευθερία της σκέψης. Αποσυντονίζομαι με το συμπερασματικό ρυθμό τους. Με εξαγνίζει […]

τα καμίνια

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Η ατμόσφαιρα της Άνοιξης καλοταιριάζει με τα Καμίνια. Αυτή η ριγανάτη μυρωδιά της ζωικής υγρασίας μαζί με κάποιες ριπές οξυγόνου από τα ανοίγματα του ουρανού αρμόζει στα Καμίνια. Δένει κομποσκοίνι με την σεπτή κοκκινίλα που φέρνει αυτήν την ελαφριά υπόσταση που λέγεται αέρας και έρχεται φουριόζος από την Αφρική -μία γονιδιακή […]

.ΑΛήθεια.

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Στο Σύνταγμα συνάντησα μια κοπέλα -λίγο από εκείνη στο φανάρι το επικινδυνο την συνάντησα- «το υποκειμενικό φανάρι», που οδηγεί στον παράδρομο πάνω από την πλατεία και στον κάμπο της Ερμού, αν περπατήσεις την κατηφόρα κατακόρυφα. Μίλησε σε δύο άντρες. Ήταν πεντακάθαρη, άβαφτη, σεπτή, καστανή, σίγουρα μητέρα -από τον τρόπο που είχε […]

μια εμπειρική κλίμακα

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Φύλλα νεκρά, λαβωμένα από τις πνοές των γυναικωτών αερικών, που έχουν γίνει μια παχιά συμπαγής μάζα εξοχικής κατοικίας για τους μύκητες. Τα σκουλήκια είναι τόσο καλοδεχούμενα κάτω από αυτά τα στρωσίδια, δεν ξεμυτίζουν στο ξερικό φως του ήλιου. Είναι το αμνιακό υγρό της μητρικής θαλπωρής που τα κρατά σχεδόν φυλακισμένα από […]

περισσότερα ίσως, παρά ακριβώς

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Μου έγραψε ένας φίλος στο facebook πως με διαβάζει και πως με βρίσκει καλή, μα σαν να διακατέχομαι από αρκετό ατομικισμό. Μια άλλη κυρία μού σχολίασε “γιατί κρίνω 10 εκ. Ελλήνων με τα δικά μου κριτήρια”. Πάντα ακούω και λαμβάνω υπόψη μου τα αρνητικά σχόλια. Προσπαθώ να διακρίνω αν προέρχονται […]

Οι άνθρωποι που κόβουν τον χρόνο

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Κεφάλαιο δεύτερο … Έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους που κόβουν τον χρόνο, τον κατακερματίζουν, τον τρίβουν σε μικρές κρυσταλλικές ενοχές. Μικρές ακίδες γυάλινες στα μωσαϊκά από καθρέφτη και εγωιστικό ανθρώπινο ένστικτο, καταχρηστική εφεδρεία μιας ακόμη μέρας του ημερολογίου. Ένα βράδυ έχεις σηκωθεί ξυπόλητος και μες στο σκοτάδι πατάς αποτεφρωμένες στιγμές μιας ρασιοναλιστικής […]