Γράφει η Βερα Ι.Φραντζη Είχα πολύ καιρό να την δω. Είχανε περάσει σίγουρα δύο χρόνια. Ισως και περισσότερο. Μπαινόβγαινε στο νοσοκομείο, ούτε η κοντινή της οικογένεια δεν την επισκεπτόταν. Μιλούσαμε μονάχα στο τηλέφωνο.Όταν την ξαναντίκρυσα μέσα στο φέρετρο, δεν την αναγνώρισα. Είχε γίνει κίτρινη σαν το κρόκο χαλασμένου αυγού. Το δέρμα της έμοιαζε με ξερή […]