Ω γλυκυ μου έαρ

Γράφει η Βερα Ι.Φραντζή Οι γυμνοσάλιαγκες αφήνουν μια γυαλιστερή πορεία σάλιου όπου δεν μπορεί να απορροφηθεί το παραγωγό τους. Τα πάντα είναι αλατισμένα με πράσινη γύρη. Δεν θα το είχα προσέξει, αν δεν υπήρχε πάλι η παρουσία του ανθρώπου με τις λαμαρίνες του, το μπετόν, την άσφαλτο. Την άνοιξη ξεχνάω να βάλω κόμματα. Ίσως απλώς […]

Read More Ω γλυκυ μου έαρ

Άνθρωποι του μετρο

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζη Χθες στο μετρο μπαίνει ένας άστεγος. Ζητούσε λεφτά να φάει. Κάποια βήματα μακριά απο εμένα και λογικά έχοντας περπατήσει σε πολλά βαγόνια, απηυδισμένος λέει «ΑΔΙΑφΟΡΙα!». Τότε ένας του ανταπαντά «γιατι ρε φίλε να σου δώσω; Για να τα κανεις ναρκωτικά;!». Ο άστεγος άντρας με τα καπνισμένα χοντρά δάχτυλα ( όλοι οι […]

Read More Άνθρωποι του μετρο

Για τη Σαττι

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζη Είναι στην ιδιοσυγκρασία του Έλληνα να «ακκίζεται» πως δεν κατανοεί την επίδραση των «φθηνών» ακουσμάτων, αλλά πιθανότητα με παρέα και αλκοόλ να τρίβεται μέχρι θρυμματοποίησης σε αλλοπρόσαλλη κατάσταση με βλέφαρα βαριά, λίγα σάλια να κρέμονται, ξινό ιδρώτα κτλ με άσματα που δεν θα ακουστούν ποτέ στο Μέγαρο Μουσικής. Βέβαια θα πούμε […]

Read More Για τη Σαττι

Το πρωτο βιβλίο

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Αυτό είναι το πρώτο εξωσχολικό βιβλίο που διάβασα έξι μισή χρόνων. Μου το είχε αγοράσει η γιαγιά μου από έναν βιβλιοπώλη του δρόμου, που πουλούσε βιβλία στο προαύλιο της εκκλησίας μετά την κυριακάτικη λειτουργία. Κάθε δυο βδομαδες περίπου, κάθε δεύτερη Κυριακή η γιαγιά μου μού αγόραζε ενα νέο βιβλίο. Πώς το […]

Read More Το πρωτο βιβλίο

Καλη όρεξη

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Στο λιμανάκι του Αγίου Γεωργίου στο Κερατσίνι, έχει ένα ταβερνάκι. Στις αξιολογήσεις στο Google γράφουν «σαν σε νησι». Δεν μοιάζει καθόλου με νησί. Αυτό για μένα δεν είναι απαραίτητα κακό. Το φαγητό είναι φτιαγμένο όπως το μαγείρευαν οι μανάδες μας παλιά. Αρκετό λάδι, παχύ στρώμα για να βουτήξεις το ψωμί και […]

Read More Καλη όρεξη

ΠΟΙΗΜΑ #20240218

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Οσο περνούν τα χρόνια συρρικνώνομαι Γίνομαι τόση δα Μια κουκίδα Μια τελεία Μια άχνα Πώς λένε ότι μεγαλώνουμε;

Read More ΠΟΙΗΜΑ #20240218

#20240217

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Έχω έναν τηλεφωνικό κατάλογο του 1992 στα χέρια Ψάχνω τις σελίδες μα δε βρίσκω τον αριθμό σου Έχω ξεχάσει πώς σε λένε Δεν θυμάμαι ποιος είσαι Ούτε τι είμαι εγώ Μα κάποτε υπήρξαμε

Read More #20240217

Ποιητής

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Διαβάζω τη βιογραφία του Σεφέρη που έχει γράφει η αδελφή του, Ιωάννα Τσάτσου.Πραγματικά αριστουργηματικά γραμμένη.Το πιο σπουδαίο πέρα από τη ζύμωση του να γίνει ποιητής ο Σεφέρης, τι είναι ποιητής Κ.άλ., είναι η ύπαρξη ενός ανθρώπου που σε καταλαβαίνει. Μοναδικός τρόπος να επιβιώσεις δίπλα στα θηριώδη που συμβαίνουν στη ζωή είτε […]

Read More Ποιητής

Σημείωση #20240125

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή Την εποχή που κυκλοφορούσε η Ελευθεροτυπία, έδινε νομίζω κάθε Παρασκευή ενα ένθετο, 9 λεγόταν. Ήταν κόμικ για ενήλικες. Είχα διαβάσει ενα με 4-5 καρέ. Ένας τύπος ήταν χωμένος στο κρεβάτι του.Ξυπνησε κάποια στιγμή, ντύθηκε, αγόρασε μια φραντζόλα ψωμί, την τσιμπολογούσε στον δρόμο της επιστροφής για το σπίτι, γύρισε, έπεσε στο κρεβάτι. […]

Read More Σημείωση #20240125

Χριστουγεννιάτικο 2024

Γράφει η Βερα Ι.Φραντζη Ένας κύριος γύρω στα 65 κάνει τον Αη Βασίλη. Βασικά όχι έναν απλό Αη Βασίλη, αλλά μηχανοδηγό Αη Βασιλη. Οδηγεί το τρενάκι με 4 βαγόνια σε όλη την πλατεία φορώντας ένα φθηνό σκουφι στο καραφλό του κεφάλι. Φοράει μυωπικά γυαλιά με λεπτό ασημί σκελετό και ένα παλιό τζιν, ένα καρό πουκάμισο, […]

Read More Χριστουγεννιάτικο 2024