Αλχημειες στο τετραδιο

Posted on by Vj Frantzh

Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή

6bb1cf6d6bfce27b51e86765a7bd4691

Όσο πιο πολύ ναρκισσευόμαστε και γυρνάμε γυρω από την κοιλιά μας και γεννάμε μόνο ευχαριστημένοι κοιτώντας το ειδωλό μας στον καθρέφτη της σέλφι, τόσο θα χάνουμε την πρωτοτυπία μας.
Αν θες να είσαι πρωτότυπος, ένας τρόπος υπάρχει. Σήκωσε το κεφάλι σου και πρατήρησε τους άλλους. Ξεγέννα τον εαυτό σου.
Το μόνο που έμαθα μέχρι τώρα.
Αλλιώς όλοι όμοιοι διπλοφουρνιστοί από τα χεράκια της βιομηχανίας της κουλτούρας, της εικόνας, του κλισέ.
Είναι δύσκολο βέβαια. Είναι εθισμος ο εαυτός μας, αλλά αξίζει την προσπάθεια.

Leave a comment

Published by Vj Frantzh

Με ενδιαφέρει να γράφω ποιήματα που οι άνθρωποι ανταποδίδουν τα πρωινά μετά απο τσακωμούς ή ένα κακοποιημένο βράδυ ή αντίθετα την πιο ωραία νύχτα που μπορεί να έχει περάσει ένα ζευγάρι σε ένα νησί ή στο υπόγειο ενός σπιτιού κρυφά από όλους Δεν με ενδιαφέρουν οι σωστές πράξεις και τα περιποιημένα λόγια. Με ενφιαφέρουν τα λάθη. Σιχαίνομαι τις συμβουλές. Σιχαίνομαι, με καταπιέζουν, με υποβιβάζουν. Δεν τις εμπιστεύομαι τις συμβουλές. Αγαπώ τους κύκλους, να είμαι αναποφάσιστη, να χάνω την ταυτότητά μου. Δεν με ενδιαφέρει να γράψω ποίηση κάδρου, βιβλίων σχολείου. Με ενδιαφέρει να γράφω ποίηση για ανθρώπους που αγαπούν, που πονούν, που είναι άσχημοι, εξαθλιωμένοι, γκρινιάρηδες, τελευταίοι και πρώτοι μαζί. Μην ψάχνετε να βρείτε σε ό,τι γράφω σπουδαία και αιώνια. Μόνο της στιγμής, άντε της ώρας.Δεν εχω το μυαλο, δεν μπορω για παραπάνω. Αλλά δεν θα γράψω ποτέ κλισέ. Το υπόσχομαι. Ακόμη και αυτό τώρα που έγραψα, το σιχαίνομαι. Οι εξομολογήσεις πρέπει να γίνονται μόνο μέσα από τα πια πιάτα φαγητού, τα γράμματα και τα τραγούδια. [...υπό κατασκευή... Έως τότε θα ζω στην υποτέλεια της άγνοιας και στη χαώδη αδαημοσύνη μου.]